22222

Bir şeyin helal ya da haram olması, Tanrı’ın emrine tabidir. Yani din bir imtihandır, insanlara oluşturulan bir tekliftir. Cenab-ı Hak, cennete layık bir hale getirmek için, insanları imtihana tabi tutuyor. Bu sebeple, birtakım buyruk ve yasaklar koymuştur. Dolayısıyla bunlar, o buyruk ve yasağa daha bilinçli olarak riayet etmemizi sağlıyor. Dinimizin yasakladığı hususlardan birisi de, domuz etidir. Bu yasaklamanın, pek çok hikmeti vardır. Biz, burada yalnızca birkaçına işaret etmeğe çalışacağız.Domuz eti çok yağlıdır. Yenildiği takdirde, bu yağ kana geçer. Böylece kan, yağ tanecikleriyle dolmuş olur. Vücuda giren bu zehirli maddelerin dışarı atılması için, lenf bezlerinin çok çalışmaları icap eder. Bu hal, özellikle çocuklarda lenf düğümlerinin iltihaplanması ve şişmesi şeklinde kendini gösterir. Hasta çocuğun boğaz bölgesi anormal bir şekilde şişerek, resmen domuza benzer.Hastalığın ilerlemesi halinde, tüm lenf bezleri cerahatlenerek şişer. Ateş yükselir, ağrı başlar ve tehlikeli bir hal meydana çıkar.– Domuz etinde bol miktarda tespit edilen sümüksü bağ dokusu, kükürt tarafından çok zengindir. Bu çoklıksa; kıkırdak, kas ve sinirlere oturarak eklemlerde iltihaplanma, kireçlenme ve bel fıtığı gibi detaylı hastalıklara yol açar.Bunun neticesi olarak, kıkırdak yumuşar; beden ağırlığına tahammül edemeyerek altında ezilir. Böylece, eklemlerde bozulmalar meydana gelir. – Domuzda, büyüme hormonu da çok çokdır. Doğduğu vakit birkaç yüz gram olan domuz yavrusu, altı ayda yüz kiloya erişirBüyüme hormonunun en etkili yönü, kanserin gelişmesine zemin hazırlamasıdır. Nitekim domuz kesim işiyle uğraşanlar, erkek domuzların belli bir yaştan sonra kesinlikle kansere yakalandıklarını ifade ederler. Alman doktoru Prof. Reckeweg, “Domuz Eti ve İnsan Sağlığı” isimli eserinde bir hatırasını şu şekilde anlatır: