Yolum Bursa Organize Sanayi’ye düştü. Bir alacağım var. 7. defadır gidiyorum. İnanmazsınız ama 30 TL’lik benzin aldım. Ancak eve ekmek alacak para kalmadı. Çocuklarıma bile mahçubum. Arabayı satmaya kadar geldi durumum. Yolda baktım bir teyze yürüyor. İyi de burası endüstri bölgesi, burada ne işi olur ki? Otobüs bile 2 saatte bir geçiyor. Çünkü herkes işe servis ile geliyor. Yanında durdum. ‘’Teyze nereye gidiyorsun diye’’ sordum. Elinde bir kağıt vardı. Bana uzattı. ‘’Burayı arıyorum evladım’’ dedi. Bursa’nın büyük fabrikalarından biriydi ve oranın sahibinin adı yazılı idi. O fabrikayı da, sahibini de tarif edmeyen yoktu ki. Yarım saat o bastonla yürüse varamaz. Fabrikayı da katiyen bulamaz. Aldım arabaya, bırakayım dedim fabrikaya. Sordum tabii hayırdır teyze fabrikada ne işin ola ki? ‘’İki kız yetimim var. Babaları vefat etti. Anneleri de başka biri ile evlendi. Bu kağıttaki adam… HABERİ OKUMAYA DEVAM ETMEK NEDENİYLE Gorseldeki ok işaretine basarak DİĞER GÖRSELE İLERLEYİNİZ okumaya devam ediniz
