Depremde yıkılan Hatay Antakya’daki Elit Apartmanı’nda yaşam sürdüren 4 kişilik Gövce ailesinden, iş seyahati amacıyla 6 Şubat gecesi İstanbul’da olan baba Mümtaz Gövce dışında sağ kurtulan olmadı. 150 bireyin yaşamını yitirdiği apartmanda eşi Sena, kızları Ece Birce (6) ile Elif Eylül’ü (10) kaybeden Mümtaz Gövce, yaşadıklarını anlattı. Depremden 8 ay evvelce apartmanın altında tespit edilen bir dükkanda kolonların kırıldığını farkedip durdurduklarını dile getiren Gövce, “Bu prosedür orada bitti diye biliyoruz. Ardından denetim de ettik. Dükkanların dış cephesi gerçekleştirdikten sonra da herkezin bildiği kadarıyla o prosedür orada bitmişti” dedi. Deprem ardından yıkıntı durumuna gelen apartmanın fotoğraflarının kendine gönderildiğini dile getiren Gövce, “O fotoğrafı görünce arabamla anında yola çıktım. Hatay’a 7 saate vardım. Apartmanımız asma katlarla eş güdümlü 9 kat ve 42 daireden oluşuyordu. Yaklaşık 175 bireyin yaşadığı bir apartmandı. Biz üçüncü kattaydık. Apartmanın eksi 1’nci evresinde otoparkımız vardı. Yakınları orada olan şahıslarla eş güdümlü, ellerimizde yıkıntıı kaldıralım dedik ama betonla harp olmuyor. Öyle bir yıkıntıı elinizle kaldıramazsınız. Düşünün ki her yıkıntıın altından sesler duyuyorsunuz, ‘Kurtarın beni, imdat’ diye ama yalnızca bakakalıyorsunuz. Bu çaresizliği diğer türlü yaşayamazsınız” dedi. Eşi ve kızlarını yıkıntı altından madencilerin çıkardığını izah eden Gövce, “Kızlarıma ulaştıklarında o kadar temizlerdi ki, stetoskop istediler. Çıkartıldıklarında öptüm, sarıldım, kokladım. Hala yanakları yumuşacıktı, mis gibi kokuyorlardı. Üzerlerinde hala ten kokuları vardı. Sanki 10 dakika evvelce vefat etmiş gibilerdi. Üçü de uyuyor gibiydi. Enkaz altından çoğu cenaze çıkarttım ama insanın kendi yakını olunca çok diğer oluyor” dedi Enkaz altındayken 10 yaşındaki kızının kendine whatsapptan sesli mesaj gönderdiğini gözyaşları amacıylade izah eden Gövce, “Kızım akıl etmiş sesli mesaj göndermiş. Ancak şebeke çekmediği amacıyla gönderilememiş. Telefon benim elime atlattıktan sonra, yine gönder tuşuna bastığımda hepsi benim telefonuma iletildi. Birinci sesli mesajında dediği şey de şu, ‘Baba Antakya’da Deprem oldu. Lütfen yardım et, ambulans çağır, koordinat at ben atamıyorum, bizi kurtarsınlar.’ İkinci sesli mesajı, ‘Baba sana ulaşamıyorum. Lütfen beni ara, bana yardım et. Baba, annemlere ulaşamıyorum, sanırım ben de öleceğim.’ Sonra bunu yazıya dökmüş. Bu telefon eşimin telefonuydu ama, kızımdaydı. O kadar yalnızlık duygusuna kapılmış ki kendine ‘Seni seviyorum’ diye mesaj atmış. Kızım korkmuştur yıkıntı altında, karanlıktan çok korkardı” dedi. Yetkililerden tek bir talebi olduğunu da bildiren Mümtaz Gövce, “Kızımın ölüm belgesinde ölüm saati 10.01 yazıyor. Kızım o saatte ölmedi, çektiği fotoğraflar ve ses kayıtları var. Benim tek talebim bir baba olarak bunun düzeltilmesini istiyorum” ifadelerini kullandı.
